محمد صلی الله علیه و آله / پس از بعثت / علم رسول الله صلی الله علیه و آله

نوشته شده توسط Super User. ارسال شده در پیامبران اولوالعزم

پرسش	پاسخ
پیشگوییهای پیامبر«صلی الله علیه وآله» و قرآن کریم، با پیشگوییهای افرادی که قدرت پیشگویی دارند، چه تفاوتی دارد؟	پیشگوییهای رسول الله«صلی الله علیه وآله» و پیشگوییهای قرآن متّکی بر علم نامحدود و مطلق خداوند است و در آن هیچ احتمال خطا و اشتباه وجود ندارد. همچنانکه در قرآن کریم(1) پیروزی روم، پس از شکست آن پیش بینی شده است، که این امر به وقوع نیز پیوست. پیشگوییهای اولیای خدا و افراد صالح نیز شعاعی از همین امر است، گرچه در درجه پایین تری قرار دارد. امّا پیشگوییهای دیگران، تنها بر حدس و کمال مبتنی است و اطمینانی بر وقوع آن نیست. « بخش پاسخ به سؤالات »
آیا این مطلب صحیح است که پیامبر«صلی الله علیه وآله» برخی از علوم الهی را از بحیرای راهب فرا گرفت؟	علوم انبیاء خاصه پیامبر اسلام حضرت محمد«صلی الله علیه وآله» علومی لدّنی است و شهودی می باشد. به همین جهت در آن خطا و اشتباه وجود ندارد. و صددرصد مورد اعتماد است. اگر پیامبری علم خودش را از غیر خدا گرفته باشد. علم او بشری خواهد بود یعنی علمی که از طریق حواس یا عقل تحصیل شده و با علوم دیگر مورد احتمال خطا و اشتباه تفاوتی نخواهد داشت. و به همین جهت مورد اعتماد نیست، در حالی که عصمت است. با توجه به این قاعده کلی اگر علم پیامبر اسلام«صلی الله علیه وآله» از سوی بحیرای راهب باشد معنایش این است که از ویژگیهای خاص انبیاء عصمت و وحی را نداشته است. و کتابش «قرآن» اعجاز نیست. و این نفی پیامبری آن حضرت است. و نعوذبالله باید بگوئیم، ادعا پیامبری از سوی او کذب بوده، و پیامش پیامبر بحیرای راهب است، نه پیامبر خدا. در صورتی که این خلاف دلائل روشن بر رسالت و پیامبری اوست. « بخش پاسخ به سؤالات »
آیا حضرت محمد«صلی الله علیه وآله» یک دانشمند نبوده است؟	اگر منظور از دانشمند بودن حضرت محمد«صلی الله علیه وآله» این است که آن گرامی پس از وحی دانشمند بوده صحیح است و آن حضرت با این علومی که به او وحی شده بزرگ ترین دانشمند بوده است ولی اگر منظور این است که وی حقائق قرآن را از رهگذر عادی و معمولی آموخته است تاریخ گواه قطعی است که پیامبر نزد هیچ استادی نرفته و درس نخوانده است و آوردن قرآن با این حقائق شگفت انگیزی که معجزه و خارق العاده است و کسی نمی تواند مانند آن بیاورد دلیل نبوت و رسالت و ارتباط وی از طریق وحی با خالق و آفریدگار جهان است. « بخش پاسخ به سؤالات »
آیا می توان با وجود آیاتی که علم غیب را ویژه ی خدا قرار می دهد و خود پیامبر«صلی الله علیه وآله» در آن آیات نفی علم غیب از خویش می کند، به پیغمبر«صلی الله علیه وآله» نسبت علم غیب داد؟	اگر منظور از علم غیب دانایی به غیب به طور استقلال و بدون افاضه ی از ناحیه ی خدا باشد مسلماً پیامبر«صلی الله علیه وآله» دارای چنین علم غیبی نیست زیرا پیامبر«صلی الله علیه وآله» در اصل وجود و هستی و تمام شئون هستی ممکن و محتاج و نیازمند به خداست و هیچ چیز از خودش ندارد و اگر کسی معتقد باشد که پیامبر«صلی الله علیه وآله» این گونه علم غیب را داراست مشرک می باشد. ولی اگر منظور دانستن غیب به تعلیم و افاضه ی الهی باشد این اعتقاد نه تنها اشکالی ندارد بلکه آیات قرآن آن را اثبات می کند و ما نباید در استفاده ی از آیات قرآن به برخی آیات توجه کرده از برخی دیگر غافل شویم صحیح است که در برخی آیات علم غیب منحصر به خدا قرار داده شده است و در برخی دیگر خطاب به پیامبر«صلی الله علیه وآله» می فرستاد:«قل لااملک لنفسی نفعاً و لاضراً الا ماشاءالله و لو کنت اعلم الغیب لا استکثرت من الخیر و ما مسنی السو»(2). ولی در پاره ای دیگر از آیات وارد شده که خداوند رسولش را از غیب مطلع می سازد مانند این آیه «و ما کان الله لیطلعکم علی الغیب و لکن الله یجتبی من رسله من یشاء؛(3) چنین نیست که خدا شما را بر غیب آگاه سازد ولی خدا از فرستادگان خویش هرکه را بخواهد برمی گزیند». و مانند این آیه«عالم الغیب فلایظهر علی غیبه احداالا من ارتضی من رسول ؛(4) دانای غیب، پس آگاه نمی سازد برغیب خود کسی را مگر آن را که به پسندد از رسول و فرستاده». این آیات دلیل است که خداوند غیب را به پیامبر«صلی الله علیه وآله» تعلیم فرموده است و براساس این آیات می توان گفت که منظور از علم غیب در آیاتی که شما در نظر دارید علم غیب ذاتی و استقلالی است که در آغاز نامه توضیح دادیم یعنی پیامبر«صلی الله علیه وآله» دارای علم ذاتی نیست و این گونه علم غیب ویژه ای خداوند است و منافات ندارد که اگر خدا بخواهد از علم خویش طبق تصریح آیات اخیر به پیامبرش تعلیم فرماید. « بخش پاسخ به سؤالات » 2) سوره اعراف، آیه 188. 3) سوره آل عمران، آیه 179. 4) سوره جن، آیه 26.