عادت
| پرسش | پاسخ |
| اگر انسان عادت به انجام اعمال نیک کند، دیگر آن اعمال ارزش اخلاقی نخواهند داشت آیا چنین درکی از مطلب صحیح است؟ | این سخن در صورتی صحیح است که فرد عامل از ابتدا بی هیچ معرفتی و محبتی شروع به کار کند و عادت به عبادت یا کار نیکی کند. اما اگر عمل در صورت تکرار در انسان رسوخ پیدا کند و ثبات قدم یا بد، در صورت عادت هم مطلوب و پسندیده است. این سیر قهری اقدام مستمر به کار خیر است. اصلاً خلق به حالتی گفته می شود که آدمی کاری را بدون تأمل و تأنّی آن خلق نیک در ملکیت انسان در آمده و چیزی شبیه عادت به خیر شکل گرفته است. « بخش پاسخ به سؤالات » |
| فرق بین عادت و فطرت در چیست؟ | عادت، به کرداری گفته می شود که انسان آنها را از جامعه و محیط گرفته و با تکرار و بتدریج در انسان استقرار می یابد. ولی فطرت در موردی گفته می شود که انسان با آنها سرشته شده است و جزء ساختار انسان از ابتدای آفرینش بوده است. چنانکه این آیه قرآن دلالت دارد. فطرة الله التی فطر الناس علیها؛ فطرت خدایی (وخداجوی)، آن فطرتی که خداوند آدمیان را بر آن (اساس) آفرید.(1) « بخش پاسخ به سؤالات » 1) سوره روم آیه 30 |
| اگر انسان عادت به انجام اعمال نیک کند، دیگر آن اعمال ارزش اخلاقی نخواهد داشت آیا چنین درکی از مطالب صحیح است؟ | این سخن در صورتی صحیح است که فرد عامل از ابتدا بی هیچ معرفتی و محبّتی شروع به کار کند و عادت به عبادت یا کار نیکی کند. امّا اگر عمل در صورت تکرار در انسان رسوخ پیدا کند و ثبات قدم یابد، در صورت عادت هم مطلوب و پسندیده است. این سیر قهری اقدام مستمر به کار خیر است. اصلاً خُلْق به حالتی گفته می شود که آدمی کاری را بدون تأمّل و تأتّی انجام دهد. ملکه اخلاقی از آن جهت گفته می شود که آن خُلق نیک در ملکیّت انسان در آمده و چیزی شبیه عادت به خیر شکل گرفته است. « بخش پاسخ به سؤالات » |
موسسه در راه حق، نشر و ترویج معارف اسلامی
English (UK) 
Persian (IR)