انسان در عالم ذرَ

ارسال شده در انسان

پرسش	پاسخ
عالم ذرّ چیست؟	عالم ذرّ عالمی بوده است که در آن جا، خداوند پیش از خلقت انسانها به صورت انسانی، از آنان بر ربوبیّت خود اقرار گرفته و آنان بدین اقرار تن در داده اند. این گونه ای میثاق و عهد بوده که خداوند از بندگانش گرفته و از این رو، این عهد و میثاق اقرار، اقراری فطری و وجودی است نه ربانی. درباره این که عالم ذرّ در چه زمان بوده و چه خصوصیّاتی داشته، میان دانشمندان اسلامی اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر این باورند که عالم ذرّ پیش از خلقت آدم«علیه السلام» بوده که در این باره روایاتی نیز وجود دارد. برخی بر این عقیده اند که عالم ذرّ پس از خلقت آدم«علیه السلام» بوده و به این آیه استشهاد می کنند: «و اذا اخذ ربّک من بنی آدم من ظهورهم ذرّیتهم و اشهدهم علی انفسهم الست بربّکم قالوا بلی شهدنا ان تقولوا بوم القیامة انّا کنّا عن هذا غافلین؛(1) و هنگامی که پروردگارت از فرزندان آدم، از پشتهای آنان، ذریه و فرزندان آنان را برگرفت و آنان را بر خویشتن گواه قرار داد که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آری، ما گواهی می دهیم. تا آن که روز قیامت نگویید ما از این امر غافل بودیم». در این باره روایاتی نیز وارد شده است. برخی نیز بر این عقیده اند که عالم ذرّ چیزی جز عالم خلقت انسانها نیست و عهد و میثاق بسته شده نیز چیزی جز فطرت توحید گرای انسان نیست، که به آیات و روایات فطرت و نیز آیه مذکور استشهاد می کنند(2). « بخش پاسخ به سؤالات » 1) سوره اعراف، آیه 172. 2) در این باره نگاه کنید به تفسیر المیزان، ذیل آیه 172، سوره اعراف و نیز تفسیر نمونه، ذیل همین آیه.

پرسش

پاسخ

عالم ذرّ چیست؟

عالم ذرّ عالمی بوده است که در آن جا، خداوند پیش از خلقت انسانها به صورت انسانی، از آنان بر ربوبیّت خود اقرار گرفته و آنان بدین اقرار تن در داده اند. این گونه ای میثاق و عهد بوده که خداوند از بندگانش گرفته و از این رو، این عهد و میثاق اقرار، اقراری فطری و وجودی است نه ربانی.
درباره این که عالم ذرّ در چه زمان بوده و چه خصوصیّاتی داشته، میان دانشمندان اسلامی اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر این باورند که عالم ذرّ پیش از خلقت آدم«علیه السلام» بوده که در این باره روایاتی نیز وجود دارد. برخی بر این عقیده اند که عالم ذرّ پس از خلقت آدم«علیه السلام» بوده و به این آیه استشهاد می کنند: «و اذا اخذ ربّک من بنی آدم من ظهورهم ذرّیتهم و اشهدهم علی انفسهم الست بربّکم قالوا بلی شهدنا ان تقولوا بوم القیامة انّا کنّا عن هذا غافلین؛(1) و هنگامی که پروردگارت از فرزندان آدم، از پشتهای آنان، ذریه و فرزندان آنان را برگرفت و آنان را بر خویشتن گواه قرار داد که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آری، ما گواهی می دهیم. تا آن که روز قیامت نگویید ما از این امر غافل بودیم». در این باره روایاتی نیز وارد شده است.
برخی نیز بر این عقیده اند که عالم ذرّ چیزی جز عالم خلقت انسانها نیست و عهد و میثاق بسته شده نیز چیزی جز فطرت توحید گرای انسان نیست، که به آیات و روایات فطرت و نیز آیه مذکور استشهاد می کنند(2).

« بخش پاسخ به سؤالات »
1) سوره اعراف، آیه 172.
2) در این باره نگاه کنید به تفسیر المیزان، ذیل آیه 172، سوره اعراف و نیز تفسیر نمونه، ذیل همین آیه.

چاپ

موسسه در راه حق، نشر و ترویج معارف اسلامی

اشتراک نشریات