شخصيت هاي مطرح در قرآن

نوشته شده توسط Super User. ارسال شده در معارف

پرسش	پاسخ
آیا آیه ای که همراهی ابوبکر باپیامبر را در غار یادآور شده دلیلی بر مدح ابوبکر است؟	دقت در این آیه روشن می سازد که در آیه هیچ چیز که دال بر فضیلت ابوبکر باشد وجود ندارد و اهل سنت که آیه را دال بر فضیلت ابوبکر می دانند آیه را بدرستی معنی نمی کنند حال برای روشن شدن مطلب آیه را از اول برای شما می آوریم و معنی می کنیم: الا تنصروه فقد نصره الله اذا خرجه الذین کفروا ثانی اثنین اذ جعل کلمة الذین کفروا السفلی و کلمة الله هی العلیا و الله عزیز حکیم ترجمه: اگر شما پیامبر را یاری نکنید (زیانی به او وارد نمی کنید) چه اینکه خدا (یاور او است) او را یاری کرد زمانیکه کافران او را (از مکه) خارج کردند در حالی که با شخص دیگری همراه بود آن زمانی که آن دو در غار بودند آنزمان که به همراهش می گفت اندوهگین مباش که خدا با ما است پس خداوند آرامش خود را بر او نازل کرد و او را به سپاهیانی که شما نمی بینید تأیید نمود و کلمه کافران را در جایگاهی پشت و کلمه «الله» را در جایگاهی بلند قرار داد و خداوند عزیز و دارای حکمت است. همانگونه که می بینید در آیه محور سخن یاری خداوند نسبت به پیامبر است و اینکه اگر امت دست از یاری پیامبر بردارد اما آن حضرت همواره مورد حمایت خداوند و نصرت وی می باشد و یک مصداق بارز از یاری و نصرت خداوند نسبت به پیامبران را بیان می کند و سه خصوصیت و ویژگی برای آن ذکر می نماید خصوصیت اول اینکه کفار آن حضرت را (از وطن) اخراج کرده بودند و شخص دیگری هم همراه پیامبر بود. خصوصیت دوم اینکه آن دو در غار بودند خصوصیت سوم اینکه آن حضرت به همراهش می گفت اندوهگین مباش که خدا با ما است این سه خصوصیت مقتضی است که خداوند هر چه بیشتر پیامبر رااز آرامش و تأیید خود برخوردار کند اولاً اخراج قوم که او را از شهر و دیارش بیرون کرده بودند ثانیاً آن دو نفر در غار قرار گرفته و (ترس این بود که در غار مورد هجوم قرار بگیرند) ثانیاً شخصی که همراه پیامبر بود نه تنها به پیامبر تسکین نمی داد که خودش در نوسان و اضطراب بود که پیامبر به او می فرمود اندوهگین مباش که خداوند با ما است پس ازبیان این سه خصوصیت نوع یاری و نصرت پیامبر را بیان کرده می فرماید خداوند آرامش خود را بر او نازل کرد و او را به سپاهانی تأیید نمود که شما آنها را نمی بینید. آیا با این وصف جا دارد گفته شود که ضمیر علیه به صاحب که ابوبکر منظور است بر می گردد و منظور این است که خدا آرامش را بر ابوبکر نازل کرد این سخن اولاً مطابق با سیاق آیه نیست زیرا تمام ضمیرها به پیامبر بر می گردد (به آیه توجه شود) اگر ضمیر علیه تنها به ابوبکر برگردد برخلاف سیاق آیه است ثانیاً بدون مناسب است چون لازمه اش این است که پس از اینکه سخن درباره یاری پیامبر است بدون مناسب انزال سکینه بر ابوبکر مطرح شود ثالثاً هیچ دلیلی وجود ندارد که خیر به ابی بکر برگردد. « بخش پاسخ به سؤالات »

پرسش

پاسخ

آیا آیه ای که همراهی ابوبکر باپیامبر را در غار یادآور شده دلیلی بر مدح ابوبکر است؟

دقت در این آیه روشن می سازد که در آیه هیچ چیز که دال بر فضیلت ابوبکر باشد وجود ندارد و اهل سنت که آیه را دال بر فضیلت ابوبکر می دانند آیه را بدرستی معنی نمی کنند حال برای روشن شدن مطلب آیه را از اول برای شما می آوریم و معنی می کنیم: الا تنصروه فقد نصره الله اذا خرجه الذین کفروا ثانی اثنین اذ جعل کلمة الذین کفروا السفلی و کلمة الله هی العلیا و الله عزیز حکیم ترجمه: اگر شما پیامبر را یاری نکنید (زیانی به او وارد نمی کنید) چه اینکه خدا (یاور او است) او را یاری کرد زمانیکه کافران او را (از مکه) خارج کردند در حالی که با شخص دیگری همراه بود آن زمانی که آن دو در غار بودند آنزمان که به همراهش می گفت اندوهگین مباش که خدا با ما است پس خداوند آرامش خود را بر او نازل کرد و او را به سپاهیانی که شما نمی بینید تأیید نمود و کلمه کافران را در جایگاهی پشت و کلمه «الله» را در جایگاهی بلند قرار داد و خداوند عزیز و دارای حکمت است.
همانگونه که می بینید در آیه محور سخن یاری خداوند نسبت به پیامبر است و اینکه اگر امت دست از یاری پیامبر بردارد اما آن حضرت همواره مورد حمایت خداوند و نصرت وی می باشد و یک مصداق بارز از یاری و نصرت خداوند نسبت به پیامبران را بیان می کند و سه خصوصیت و ویژگی برای آن ذکر می نماید خصوصیت اول اینکه کفار آن حضرت را (از وطن) اخراج کرده بودند و شخص دیگری هم همراه پیامبر بود. خصوصیت دوم اینکه آن دو در غار بودند خصوصیت سوم اینکه آن حضرت به همراهش می گفت اندوهگین مباش که خدا با ما است این سه خصوصیت مقتضی است که خداوند هر چه بیشتر پیامبر رااز آرامش و تأیید خود برخوردار کند اولاً اخراج قوم که او را از شهر و دیارش بیرون کرده بودند ثانیاً آن دو نفر در غار قرار گرفته و (ترس این بود که در غار مورد هجوم قرار بگیرند) ثانیاً شخصی که همراه پیامبر بود نه تنها به پیامبر تسکین نمی داد که خودش در نوسان و اضطراب بود که پیامبر به او می فرمود اندوهگین مباش که خداوند با ما است پس ازبیان این سه خصوصیت نوع یاری و نصرت پیامبر را بیان کرده می فرماید خداوند آرامش خود را بر او نازل کرد و او را به سپاهانی تأیید نمود که شما آنها را نمی بینید.
آیا با این وصف جا دارد گفته شود که ضمیر علیه به صاحب که ابوبکر منظور است بر می گردد و منظور این است که خدا آرامش را بر ابوبکر نازل کرد این سخن اولاً مطابق با سیاق آیه نیست زیرا تمام ضمیرها به پیامبر بر می گردد (به آیه توجه شود) اگر ضمیر علیه تنها به ابوبکر برگردد برخلاف سیاق آیه است ثانیاً بدون مناسب است چون لازمه اش این است که پس از اینکه سخن درباره یاری پیامبر است بدون مناسب انزال سکینه بر ابوبکر مطرح شود ثالثاً هیچ دلیلی وجود ندارد که خیر به ابی بکر برگردد.

« بخش پاسخ به سؤالات »

قبلی

موسسه در راه حق، نشر و ترویج معارف اسلامی

اشتراک نشریات