لزوم معرفت امام
پرسش | پاسخ |
چرا اعتقاد نداشتن به امامت باعث ناقص بودن اعتقاد به توحید است؟ | برای این که یکی از ابعاد مهمّ توحید اطاعت خداست، اطاعت حق یعنی تنها گردن نهادن به دستورات او و تسلیم فرامین او شدن و احکام او را اجرا کردن. و این اطاعت از ناحیه رسول و وصی رسول ظهور فعلی پیدا می کند، و نفی امامت افتادن در دام او امر و نواهی کسی است که معرفت به حقایق و معارف الهی ندارد و این با اعتقاد به توحید که همراه با تسلیم محض خدا بودن است، منافات دارد. و علاوه بر این خداوند می فرماید: «ما اتاکم الرسول فتخذوه و مانهاکم عنه فانتهوا؛ آنچه را که رسول به شما داده و امر کرده بگیرید و اجرا کنید و آنچه را که از آن نهی کرده دوری کنید». رسول اکرم آنچه را که می فرمود وحی الهی و دستور خداوند بود «ما ینطق عن الهوی؛ از روی هوای نفس حرف نمی زند»، بنابراین مسأله امامت که در تمامی کتب اهل سنّت و شیعه بحدّ تواتر وجود دارد، مسأله ای است که پیامبر به امر الهی آن را بیان کرده اند و چون بازگشت امر امّت و رهبری امّت بعد از پیامبر به امر الهی بوده است مخالفت با آن مخالفت با امر حق و مغایر با اصل اعتقاد توحید و وحدانیّت خداوند است، زیرا سر سپردن به رهبری غیر الهی و غیر منصوب از ناحیه خداوند منجر به حاکمیّت طاغوت و قدرت پرستی در جوامع بشری می شود. « بخش پاسخ به سؤالات » |