خوش خلق
| پرسش | پاسخ |
| سعادت انسان در عمل خالص و بندگی است، بندگی و عبودیت چیست؟ | در اصطلاحات عبادی در رابطه با خداوند دو واژه کلیدی هست که مقصود را روشن می کند: 1. عبادت 2. عبودیت . اما عبادت باید با دو شرط همراه باشد:1. نیت و انگیزه خالص. 2. هماهنگی با سنت و دستورات(احکام). اما عبودیت آنست که در موقع انجام عبادت دستور مهم تری متوجه انسان نباشد، که در غیر این صورت آن عبادت، عبودیت نیست؛ پس عبادت آن است که محرکی جز الله و هدفی جز او وجود نداشته باشد و در درون انسان مؤثری، مثل غصب و شهوت و ترس و امید به دیگران نباشد. اما اگر اهمیت ها را هم در نظر گرفتیم، در این صورت عبادت انسان عبودیت هم خواهد بود . در حدیثی نقل شده که از امام باقر«علیه السلام» پرسیده شد:« نشانه اخلاص چیست؟» فرمود: «اخلاص در عمل آن است که در آن کار خواستار ستایش هیچکس، جز خدا نباشی». « بخش پاسخ به سؤالات » |
| آیا ادعای مسلمانی با فقدان صفات انسانی سازگار است؟ | انسان واجد خود آگاهی و قابلیت های انسانی بسیاری است که اگر پیامبران هم نمی آمدند باز باید خود را به صفات نیک می آراست؛ زیرا انسان از یک رسول باطنی(عقل) به قول امام صادق«علیه السلام» برخوردار است. اما هنگامی که پای دین و مسلمانی به میان می آید، دیگر حجت بر ما تمام می شود و حتماً باید خصلت های انسانی آشکار شود؛ پس آن کسی که مسلمان است و رفتاری غیر انسانی نشان می دهد، از اسلام بهره ای ندارد مگر در حد پذیرش ذهنی مکتب که آن هم در سطحی نازل است. و به همین خاطر است که در برخی کلمات پیامبراکرم«صلی الله علیه وآله» می بینیم که فرموده اند:«لادین لمن لاعهد له؛ دین ندارد کسی که به عهد خود وفا نمی کند». پس وقتی دین آمد، باید صفات خوب با تاکید بیشتر و همراه دقت های توصیه شده در مکتب همراه باشد؛ زیرا ملاک های انسانی فقط از کلیات سخن می گوید و پشتوانه ای ندارد؛ اما وحی هم ضامن اجرایی دارد و هم جزئیات را روشن نموده است. « بخش پاسخ به سؤالات » |
| مزایای خوش رفتاری با مردم چیست؟ | خوشرفتاری و مدارا با مردم نشانه عقل و ایمان شخص محسوب می گردد و نفوذ اجتماعی او را می افزاید و مردم در زندگی خواستار معاشرت با وی و بعد از مرگ به خوبی از او یاد می کنند. پیامبراکرم«صلی الله علیه وآله» فرموده اند روز قیامت نزدیک ترین شما به من خوش اخلاق ترین شما، به ویژه با خانواده خویش است. در روایات مدارا با مردم آمیخته با ایمان است و از آنجا که در مکتب سازنده اسلام همه چیز با قانون و مجازات، همانند آنچه در جامعه مدنی غربی هست، حل نمی شود، پس رمز همبستگی اجتماعی بر همین اساس است. چون همه چیز با نظارت پلیس و قانونی حل نمی شود. آدابی مربوط به دوست، همسایه حتی اهل ذمه و اقلیت ها، و دیگر اقشار اجتماعی برای به نظم کشیدن جامعه بر اساس اخلاق و مداراست که در بستر خوش رفتاری حاصل می شود. در روایات ما، خوش اخلاقی باعث زیادی رزق و افزایش ایمان می شود. « بخش پاسخ به سؤالات » |
موسسه در راه حق، نشر و ترویج معارف اسلامی
English (UK) 
Persian (IR)