انبیای پس از موسی علیه السلام / عزیز علیه السلام

نوشته شده توسط Super User. ارسال شده در پیامبران غیر اولوالعزم

پرسش	پاسخ
درباره حضرت عزیر پیامبر توضیح دهید.	عزیر پیامبر از انبیای بزرگ بنی اسرائیل بود که به عبر «عزرا» نام داشت. گفته اند که لقب وی سوفر به معنای کاتب بود؛ چرا که یکی از کارهای برجسته حضرت عزیر«علیه السلام» این بود که پس از آن که بخت النصر تمام تورات را سوزانید، تمام آن را از حفظ نوشت. عزیر«علیه السلام» از اسرای بنی اسرائیل بود که به اسارت به بابل برده شد و مدّتها در بابل می زیست. در زمان سلطنت خشایارشاه(داریوش دوم) مورد تکریم و احترام قرار گرفتند(1). آن حضرت، پیامبری است که به گفته قرآن کریم، یهودیان به فرزند خدا بودن او اعتقاد داشته اند«وقالت الیهود عزیر ابن الله...»(2) براساس برخی از روایات حضرت عزیر«علیه السلام» آن شخصی است که داستان او در قرآن آمده است(3). که بر قریه ای گذشت و با مشاهده جسدهای پوسیده اهالی آن گفت: «چگونه خداوند اینها را بعد از مرگشان زنده می کند؟ خداوند نیز او را میراند و پس از صد سال دوباره زنده نمود، در حالی که استخوانهای الاغ او در کنارش پوسیده بود؛ امّا غذایش سالم مانده بود. به امر خداوند استخوانهای الاغ در مقابل دیدگان عزیر«علیه السلام» دوباره جمع شد و گوشت بر آن رویید و حیوان دوباره زنده شد. براساس روایتی از رسول الله«صلی الله علیه وآله» اهالی آن قریه از قریه های گوناگون در جوار عزیر«علیه السلام» گرد آمده بودند و جمعیت آنها بالغ بر صدهزار نفر می شد و به عزیر«علیه السلام» ایمان داشتند و عزیر نیز به خاطر ایمانشان به آنان علاقه داشت و با آنان مانند برادری ارتباط داشت، تا اینکه در روزی که در قریه حضور نداشت، تمامی افراد مردند و عزیر«علیه السلام» پس از بازگشت. مشاهده وضعیت آنان محزون گشت و با تعجب پرسید که اینها چگونه زنده خواهند شد... خداوند نیز پس از دوباره زنده کردن آن حضرت، قوم وی را نیز دوباره زنده گردانید(4). « بخش پاسخ به سؤالات » 1) تاریخ انبیاء، عمادالدین اصفهانی، صص 746 - 747. 2) سوره توبه، آیه 29. 3) سوره بقره، آیه 259. 4) بحارالانوار، ج 14، ص 372.

پرسش

پاسخ

درباره حضرت عزیر پیامبر توضیح دهید.

عزیر پیامبر از انبیای بزرگ بنی اسرائیل بود که به عبر «عزرا» نام داشت. گفته اند که لقب وی سوفر به معنای کاتب بود؛ چرا که یکی از کارهای برجسته حضرت عزیر«علیه السلام» این بود که پس از آن که بخت النصر تمام تورات را سوزانید، تمام آن را از حفظ نوشت. عزیر«علیه السلام» از اسرای بنی اسرائیل بود که به اسارت به بابل برده شد و مدّتها در بابل می زیست. در زمان سلطنت خشایارشاه(داریوش دوم) مورد تکریم و احترام قرار گرفتند(1).
آن حضرت، پیامبری است که به گفته قرآن کریم، یهودیان به فرزند خدا بودن او اعتقاد داشته اند«وقالت الیهود عزیر ابن الله...»(2)
براساس برخی از روایات حضرت عزیر«علیه السلام» آن شخصی است که داستان او در قرآن آمده است(3). که بر قریه ای گذشت و با مشاهده جسدهای پوسیده اهالی آن گفت: «چگونه خداوند اینها را بعد از مرگشان زنده می کند؟ خداوند نیز او را میراند و پس از صد سال دوباره زنده نمود، در حالی که استخوانهای الاغ او در کنارش پوسیده بود؛ امّا غذایش سالم مانده بود. به امر خداوند استخوانهای الاغ در مقابل دیدگان عزیر«علیه السلام» دوباره جمع شد و گوشت بر آن رویید و حیوان دوباره زنده شد.
براساس روایتی از رسول الله«صلی الله علیه وآله» اهالی آن قریه از قریه های گوناگون در جوار عزیر«علیه السلام» گرد آمده بودند و جمعیت آنها بالغ بر صدهزار نفر می شد و به عزیر«علیه السلام» ایمان داشتند و عزیر نیز به خاطر ایمانشان به آنان علاقه داشت و با آنان مانند برادری ارتباط داشت، تا اینکه در روزی که در قریه حضور نداشت، تمامی افراد مردند و عزیر«علیه السلام» پس از بازگشت. مشاهده وضعیت آنان محزون گشت و با تعجب پرسید که اینها چگونه زنده خواهند شد... خداوند نیز پس از دوباره زنده کردن آن حضرت، قوم وی را نیز دوباره زنده گردانید(4).

« بخش پاسخ به سؤالات »
1) تاریخ انبیاء، عمادالدین اصفهانی، صص 746 - 747.
2) سوره توبه، آیه 29.
3) سوره بقره، آیه 259.
4) بحارالانوار، ج 14، ص 372.

موسسه در راه حق، نشر و ترویج معارف اسلامی

اشتراک نشریات