از خود بیگانگی
| پرسش | پاسخ |
| از خود بیگانگی چیست؟ | از خود بیگانگی این است که انسان به خود توجّه نکند و حقیقت خود را فراموش کند، قرآن مجید این موضوع را در آیاتی مطرح کرده است؛ مثلاً می فرماید: «و لاتَکُونُوا کَالّذینَ نَسُوااللَّهَ فَاَنسیهُم اَنفسَهُم(1)؛ مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا آنان را نسبت به خودشان فراموشی داد». در این آیه کریمه فراموشی خود نتیجه فراموشی خدا به حساب آورده شده است. این بدان دلیل است که شخصیّت انسان اصولاً در رابطه او با خدا حفظ می شود. کسی که بخواهد به نفع و مصلحت خود کار کند و در راه کمال خویش قدم بردارد، باید به یاد خدا باشد و ارتباط خویش را با خدا محکم کند. کسی که خدا را فراموش کند و تنها به مادّیات بپردازد، از خود بیگانه می شود و موجبات سقوط شخصیّت انسانی خویش را فراهم می کند. از خود بیگانگی اصطلاح دیگری نیز دارد که در فلسفه غرب از سوی برخی جامعه شناسان مطرح شده است. « بخش پاسخ به سؤالات » 1) سوره حشر، آیه 19. |
| چگونه اعتقاد به مادّه گرایی که انسان را پدیده ای مادّی می داند، موجب از خود بیگانگی می شود؟ | انسانی که دارای بینش مادّی است خود را نمی شناسد؛ او هم با خود بیگانه است و هم با جهان؛ چون تنها یگانه پرستی است که باعث می شود انسان، خویشتن را با جهان مربوط ببیند و همه موجودات را محکوم یک قدرت بداند و در قلمرو نظام واحد مشاهد کند. کسی که مادّی است و معتقد به وجود خدا نیست، از بُعد معنوی و روحی خویش - که ارزشمندترین بُعد هستی او است - غافل است و نمی تواند به سعادت خویش فکر کند. از این رو در قرآن مجید چنین می خوانیم: «وَ لاتَکُونُوا کَالّذینَ نَسُوالللَّهَ فَاَنسیهُمُ اَنْفُسَهُم(2)؛ مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا آنان را از یاد خودشان برد». « بخش پاسخ به سؤالات » 2) سوره حشر، آیه 19. |
موسسه در راه حق، نشر و ترویج معارف اسلامی
English (UK) 
Persian (IR)